hadi bir de otur buna üzül şimdi.
"herşeyi sen yaratıyorsun" diyen sevgilinin sesi
ellerinin titremesi
herşeyden korkmaya başlaman
insanları nasıl hem bu kadar sevip
hem de bu kadar nefret ettiğini kafanda çevirip çevirip
anlayamaman
en yakınlarına nasıl hissettiğini anlatmaktan çekinmen
hiçbir işe yaramama hissi
insanların cahilliğinin canını sıkması
insanların cahilliğinden hoşnut gülümseyen kalın enselilere olan tiksintin
onca nefret onca olay
onca yalan onca silah
onca ölü onca kan
onca para onca hesap...
bir de buna üzülme şimdi.
uzaktaki o güzel ülkelere gitsen de hepsi seninle gelecek.
kopar at kafanı vücudundan
yırt vücudunu ellerinle ortadan ikiye
kulaklarında en güzel melodiyle
ve bu en güzel görüntünle
veda et kalmak isteyenlere.
.JPG)
"Şeytan diyo ki..." ile başlayan cümleler kurup, bu yazdıklarına çok çok yakın şeyler düşünüyodum iki gece önce penceremde. Bir şeylere canımın sıkılması ve bu şeylerin kahretsin ki bir türlü değişmiyor olması, hatta belki de ben ya da biz ne yaparsak yapalım değişmeyecek olması beni çileden çıkarıyor artık. Gitmek ya da kaçmak ya da ölmek ya da püf diye kaybolmak fikirleri en mantıklı seçenek olmaya başlamıştı kafamda. Çünkü her şeyi değiştirebiliyoruz belki ama kendimizi bir şeylere üzülmekten alıkoyamıyoruz bir türlü. Yazını okuyunca bunları yazmak istedim. Keşke bir hamlede tek elimle çekip çıkarabilsem seni üzen şeyi içinden. Hepimizi üzen şeyleri içimizden..
YanıtlaSilyaz yaz bitmiyor zaten geçmiyor. çekip çıkarabilsek birbirimizi sarılabilsek güzel güzel. diğer şeyler de güzel olsa. yanyana olsak mesela. iki adımda zırt diye yanımda, yanında.
YanıtlaSil